Flavius Valerius Constantinus Augustus (CONSTANTIN I.) (DER GROßE)

Born: ABT 0272 in Naissus, , Getauft (R.k.) 337, Auf Dem Totenbett Getauft

Died: 22 MAY 0337 in Constantinopel, Bestattet In Constantinopel, Apostelbasilika

Parents:
Flavius Valerius Constantius I (CHLORUS)
Flavia Iulia Helena

Marriage:
Flavia Maxima Fausta

Children:    
Fausta    

Nobility Title: Keizer in Westen

Keizer . im Westen 306 306, Alleinherrscher im Westen 312, Alleinherrscher im Gesamtreich 324

Constantijn I de Grote (22 mei 272-337), voluit Flavius Valerius Constantinus, was eerst medekeizer van 306-323, vanaf 308 met Licinius en vanaf 324 als alleenheerser van het Romeinse Rijk. Hij was de zoon van Constantius Chlorus en Helena. Met Constantius voerde hij in Schotland een veldtocht tegen de Picten. Zijn vader stierf in Eburacum (York) in 306 en Galerius aanvaardde dat Constantijn zijn vader op zou volgen, zij het eerst slechts als Caesar, pas later als Augustus. Na 308 trok hij op tegen de Alamannen en de Franken die de Rijn onveilig maakten, hij was verantwoordelijk voor Gallië, Brittannië en Hispanië.

Op 28 oktober 312 versloeg hij Maxentius die de macht in Italië gegrepen had op de Brug van Milvius bij Rome. Er werd later gezegd dat hij bij deze overwinning een religieuze ervaring had, waarbij hij een kruis zag en een stem hoorde die sprak 'In hoc signo vinces' (in dit teken zul je overwinnen). Licinius in het oosten zorgde ervoor van Maximinus af te komen door te trouwen met Constantijns zuster in 313. Zij kwamen overeen de vervolging van de christenen te beëindigen en kondigden dit af in het Edict van Milaan. Spoedig werden de twee bondgenoten echter vijanden en in 316 streden zij om het Balkan gebied. Uiteindelijk versloeg Constantijn zijn medekeizer in 324 bij Adrianopel.

Daarna kon de keizer zich gaan wijden aan de verdere reorganisatie van het rijk waarmee Diocletianus een begin gemaakt had, hoewel hij in tegenstelling tot zijn voorganger de christenen niet probeerde te vernietigen maar zich uiteindelijk zelfs liet bekeren. Hij rekende wel voorgoed af met de Praetoriaanse Garde. Hij maakte ook de Concilies van Arles 314 en Nicea 325 mogelijk.

Zijn wellicht grootste daad was de stichting van een nieuwe hoofdstad, Constantinopel, strategisch gelegen aan een kruispunt van wegen zowel te land als ter zee. De nieuwe hoofdstad lag dichter bij het economische zwaartepunt van het rijk en was ver weg van het oude Rome. Hij legde de grondslag voor de christelijke fase van het Romeinse Rijk wat zich vervolgens ontwikkelde tot het Byzantijnse Rijk.

Zelf had hij een groot opvolgingsprobleem omdat hij vier zoons had. Een daarvan liet hij op verdenking van samenzwering ter dood brengen. De overige drie, Constantijn II, Constantius II en Constans, werden samen zijn opvolgers. Dit leidde, zoals hun vader al vreesde, tot veel strijd.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Constantijn_de_Grote

 

Flavius Valerius Constantinus Augustus (CONSTANTIN I.) (DER GROßE)
(c0272-0337)

 

Flavius Valerius Constantius I (CHLORUS)
(c0250-0305)

 

Flavius Eutropius
(c0230-?)

   
 
 
   

Gordiana
(c0210-?)

+
   

Claudia Crispina
(c0230-?)

 

Flavius Crispius
 

+
   

Aurelia Pompeiana
(c0210-?)

+
   

Flavia Iulia Helena
(c0249-?)